1,2,3,4,5,6,7...........

Vanmiddag heb ik weer twee sessies muziektherapie gegeven.
​In de eerste groep zit een dame die ik erg leuk vind. Als ik haar, bij binnenkomst een hand geef, pakt ze die met beide handen vast om ze warm te wrijven “oei, wat heb je koude handen! Ik maak ze wel even warm”.
Ze vind het supergezellig als ik naast haar kom zitten en excuseert zich dat ze zo'n lage stem heeft. Dan zeg ik dat dat juist mooi is zo'n lage alt.
Sommige liedjes kent ze goed, maar eentje is haar favoriet. Steeds als ik een pauze laat vallen tussen twee liedjes zingt ze "een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, waar is Berend Botje gebleven.
Soms komt zingt ze dit wel tien keer in een uur. Gelukkig vinden de mensen uit haar groep het helemaal niet erg, want dit liedje kennen ze allemaal. De verzorgende en ik vinden het elke keer weer grappig en houden, met een knipoog naar elkaar, de tel bij.

---