corona-concert

Al een tijd geleden werden Mirjam Smitt en ik gevraagd om op goede vrijdag een concert te verzorgen bij Klein Engelenburg. We hadden een mooi programma gemaakt met passiemuziek voor de pauze en iets lichters voor daarna. Toen de Coronacrisis uitbrak dachten wij dat het optreden niet door zou gaan. Groot was dan ook de verrassing toen in het begin van deze week werd gevraagd of wij toch konden spelen en zingen via beeldbellen. Omdat er mooi weer werd voorspeld stelde ik voor om er een buitenconcert van te maken. Zo gezegd zo gedaan.

Met Mirjam en een digitale piano in mijn auto ging het naar Brummen. Samen met de activiteitenbegeleidster zochten wij de ideale plek om ons te installeren bij de Oranjerie.
Toen ook alle bewoners een plaatsje hadden gevonden konden wij van start. Het programma hadden we aangepast, omdat we vooral vrolijkheid wilden brengen. Een paar liederen van Beethoven, het Ave Maria van Schubert, opera, een smartlap over een Amsterdamse sopraan en tot besluit Que sera, sera.
Gelukkig was de temperatuur heerlijk en de stemming goed. De muziek werd zo hier en daar meegezongen. Er werd zichtbaar van genoten. Tussen de muziekstukken door vertel ik altijd  iets over de muziek. Nu was dat bittere noodzaak, want Mirjam moest alle bladmuziek goed vastzetten met wasknijpers vanwege de wind. Mijn praatjes waren soms niet lang genoeg.

Na het eindapplaus kregen we een kar om onze apparatuur te vervoeren naar het landhuis. Daar was al een mooi plekje voor ons ingericht op het terras. Ook hier vonden we weer een aandachtig publiek. Wat een luxe om twee keer te mogen optreden.
Na twee fijne concerten laadden we de boel weer in, allebei met een mooie bos bloemen. We togen, weer een ervaring rijker, blij en tevreden naar huis.

---